SHKRUAN: NEHAT JAHIU
E di se do të më mirëkuptoni shumë drejt edhe pse ndoshta unë kam mund të bëja shumë më tepër për ju, por nuk bëra.Jo që nuk dita të bëja, o të dashurit e mi, por një gjë nuk munda të e bëra.
Nuk desha të e bëja një gjë të tillë, , sepse shpirti im nuk e përballoi asnjëherë një gjë të tillë.Po e dija që edhe ju një ditë për së gjalli apo pas të vdes nuk do të më akuzoni.
Nuk do të më akuzoni, sepse edhe ju jeni siç isha edhe unë me idetë e mia që më i kishte lënë babai, nëna ime.Ashtu siç ia kishte lënë edhe babait tim gjyshi e gjyshit tim stërgjyshi e kështu me radhë.
Unë e dija se ju asnjëherë nuk do më akuzoni pse nuk ju lash pasuri të madhe.Nuk ju lash shtëpi luksoze, nuk ju lash banesadhe… Nuk ju lash as vila në bregdete më të bukura në atdheun tim dhe jashta atdheut.
Po edhe makina luksoze nuk iu blejta. Edhe shumëçka tjetër nuk ju lash pasuri të madhe. Po e përsëris edhe njëherë të dashurit e mi. Jo që nuk munda dhe nuk dita të e bëja, por nuk desha të e bëja pasuri.
Unë 40 vite punova si mësues. Ushtrova një veprimtari të shenjtë të mësuesisë dhe me atë pagë dhe me një pension pas përfundimit të karierës sime të mësuesisë me një pension timin nuk mund të bëja më tepër se të ju shkolloja.
Unë dhe nëna juaj mezi siguruam një kafshatë buke nga paga ime dhe nga ajo pak tokë që më kishte lënë babai im.Çdo gjë që bëra, bëra me djersë sa për të ju shkolluar dhe sa për jetuar.
Unë nuk munda të ju bëja së paku edhe një shtëpi. Ju rrita në një shtëpi të thjeshtë që ma la si trashigimi babai dhe nëna ime e ndjerë.
Unë e di edhe një gjë se shumëherë ua ndajta kafshatën e gojës që të botoja ndonjë libër. Edhe për këtë e di se nuk do më akuzoni, por do të jeni krenar me këtë që botova ca vepra dhe po ua lë si trashigimi.
Unë e di se nuk do më akuzoni pse nuk veprova si disa të tjerë. Unë nuk vrapova asnjëherë për të marr ndonjë post në pushtet dhe të vjedhja djersën e huaj. Unë nuk desha të ju lë juve një pasuri siç iu lanë dhe po ju lënë ca hajdutë fëmijëve të tyre.
Këtë nuk desha të e bëja, por edhe ju e di se nuk do e pranonit një pasuri të tillë.Po të kishit pranuar që të veproja unë siç vepruan ca të tjerë së paku ju do e bënit ate.
Po edhe ju nuk vepruat ashtu siç veprova unë babai im, gjyshi e stërgjyshi.As unë e as ju nuk deshëm të pasurohemi me djerësën e huaj.
