Një ditë kur të vdes,
Ju që më vratë për së gjalli
Ju lutem, mos ejani të më vizitoni tek varri!…
Më lini të qetë – t’paktën atje,
Se ua njoh mirë shpirtin,
Mos derdhni kot ata lotët e krokodilit!…
As lule nuk dua të më sjellni,
Se sa isha gjallë asnjëherë nuk më dhuruat,
E tani ç’më duhen ato, varrin për ta zbukuruar!…
Nuk dua të më kujtoni as për mirë e as për keq,
As lutje për mua mos bëni asnjëherë,
Por thoni: Mirë që vdiq ky i mjerë!…
Mos u shtireni sikur më vajtoni,
Njeriun për së gjalli dojeni,
Se pas vdekjes kot e kërkoni!…
Jetoni të lumtur ashtu siç doni,
Emrin tim s’dua as ta përkujtoni,
Se kam frikë do t’ma keqpërdorni!…
E si një I vdekur nuk mund të ngritem,
Të luftoj me padrejtësitë,
Që për interesa personale shesin kombësinë!…
As lapidar nuk dua të më ngritni,
Nuk dua tradhtarët të përkulen tek unë,
Se ata gjakun e kanë ujë e vendin tjetërkund!…
Ganimete Jakupi Demiri, Zvicër.
