Premtimet e njëpasnjëshme për zgjidhjen e problemit hapsinorë në dy shkollat e mesme me mësimë në gjuhën shqipe në Kumanovë, të gjimnazit ” Sami Frashëri” e tekneke ” Nace Bugjoni” po mbetet vetem premtime nga kushdo që vijnë.
Shumë gjëra u thanë e u bënë me vite e dekada në emër të arsimit shqip nê Kumanovë.
Na thanë e na premtuanë thuajë të gjitha subjektet politike shqiptare në kampanjat e tyre zgjedhore se për këte vit, po me siguri vitin tjeter po, do të zgjidhen problemet e hapsirave në shkollat e mesme të gjimnazit ” Sami Frashëri” e teknikës ” Nace Bugjoni” në Kumanovë, ndërsa viti tjetër gjithsesi është kufiri i fundit i marrjes tê ndonjë objekti për adaptim, si ish-kazermat e ushtrisê, ose ndonjë objekt i ri ati këtu, ku do tê ngriten objektet e reja, duke locuar lokale që për gjithçka bëjnë, vetëm për shkollë jo.
Këto “premtime” edhe pse u dhanë me vite e dekada edhe çdo qytetari i thjeshtë e dinte se s’ka gjasa as teorike të realizohen (për shkak të problemit të mos kordinimit të qëndrimeve në mes të subjekteve politikëbërse shqiptare ).
Vitet e dekadat po edhe gjeneratat po dalin e ikinë nga këto vatra arsimore që me shumë sakrificë u hapën, po bashkë me të po na ikin nga vendi edhe shumë e shumë të rinjë…
Një pyetje e thjeshtë për të gjithë politikanët e “menaxhuesit në procesin edukativo-arsimore”
Deri kur ia keni mësyrë ta mbani me premtime ( e mos të themi gënjeshtra) këtë kauzë të mjerueshme me hapsirat për realizimin e procesit edukativo-arsimorë në këto dy shkolla të mesme në Kumanovë, me mbi dy mijë nxënës.
Prindër të nderuar vetëdijesohuni sa nuk na u ka bërë vonë, po edhe ju milet…?!
