Rezoluta dhe vetëdijësimi kombëtarë

Rezoluta të cilën e solli Kuvendi i Republikës së Kosovës që serbet e Kosovës me dy shtetësi të mos hapin punkt për të votuar për referendumin e Serbisë por të ju dhënë e drejta që ata të votojnë me zarf apo përmes qendrës ndërlidhëse, ishte një domosdoshmëri kushtetuese e rrethanave aktuale.

Kjo rezolutë ka mbështetje të fuqishme ligjore dhe kushtetuese nga shkaku se Republika e Kosovës është shtet i pavarur dhe demokratik, e cila proceset shoqërore i zhvillon në harmoni me kushtetuten e sajë si akt më i lartë juridik.Me këtë akt asesi nuk u cenuan liritë dhe të drejtat e minoriteteve e aq më tepër të entitetit serb të cilët janë pjesë e kësaj hapësire multietnike, multikonfesionale dhe multikulturore. Bile bile, komuniteti serb në Republikën e Kosovës edhe pse me një përqindje tepër të vogël demografike, është grupi etnik më i privilegjuar në Ballkan, Europë e më gjërë. Prandaj institucionet e shtetit të Kosovës dhe njerëzit që i përfaqësojnë dhe menaxhojnë ato institucione duhet të jenë tepër vigjilent se si duhet ti zbatojn në praktikë ligjet dhe tërë sistemin normativ përmes së cilave ruhet dhe garantohet integriteti dhe sovraniteti shtetërorë. Çdo herë kur ka tendenc që të cenohet shtetndërtimi, duhet që të krijohet homogjenitet kombëtar për funksionimin e shtetit dhe ruajtjen e substancës kombëtare. Ky homogjenitet do të jetë efektiv në ruajtjen e integritetit dhe sovranitetit të Republikës së Kosovës vetëm atëherë kur ne do të dijmë të mendojmë dhe veprojmë kombëtarisht. Kjo mënyrë e mendimit dhe veprimit kombëtarë kërkon edhe njerëz të edukuar dhe të socializuar kombëtarisht sepse është përgjegjësi e madhe njerëzore dhe kombëtare të jesh në krye të atyre institucioneve shtetërore dhe të dijsh ti artikulosh interesat dhe vullnetin e përgjithshëm të popullit. Parashtrohet pyetja: a e dhanë provimin të gjithë deputetet shqiptarë të Republikës së Kosovës me rastin e votimit të rezolutës kundër referendumit serb? Me plotë gojën po them se jo, por jo të gjith. Këtë qëndrim do ta demonstrojnë të gjith ata të cilët ditën e votimit të rezolutës u zhgënjyen nga mënyra e veprimit të disa deputetëve dhe grupeve parlamentare.Pra këtu u vërejtë se nuk kishte homogjenitet kombëtar në mesin e disa deputetëve dhe vetë Partisë Demokratike të Kosovës të cilët dhanë një pasqyrë të shëmtuar karshi popullit dhe elektoratit të tyre.PDK e cila më së gjati ka udhëhequr me Republikën e Kosovës nuk mori pjesë në votimin e rezolutës që është një zhgënjim tepër i madh i elektoratit të tyre edhe pse kishin paralajmëruar se do ta përkrahin rezolutën. Bojkotimi i rezolutës në këtë rast do të thot bojkotim dhe mohim i vetëvetes, xhveshje e vetëdijshme nga trungu kombëtarë dhe afrim me interesat e armikut. Brenda LDK-së kishte luhatje të mëdha ku bajrakun për të keq e mori deputeti Dritan Selmanaj i cili u lavdrua tepër shumë nga mediumet serbe. Është shumë keq kur të lavdron armiku.Më mirë do të ishte që armiku të na kritikoj, sepse kur ai na lavdron atëherë ne më nuk e përfaqësojmë elektoratin tonë dhe interesat tona kombëtare por intreresat e armikut.

Këto punë më së miri i dijnë ata vetë,populli thotë: katundi që shihet nuk don kallauz! Pra si rezultat i kësaj mënyre të të menduarit dhe të vepruarit ne jemi këtu ku jemi: psh, në pjesën e Veriut të Republikës së Kosovës akoma nuk mund të shtrihet sovraniteti, ura e lumit Ibër akoma nuk hapet për ta lidhur pjesën e veriut me jugun, çështja e asociacionit të komunave serbe e cila synon bosnizimin e Kosovës e cila është nënshkruar në Bruksel nga politikan tanë pa vizion kombëtar si dhe shumë e shumë probleme tjera të cilat e defunksionalizojnë shtetin e Kosovës. Historikisht çdoherë kur është dashur që shqiptarët të bëhen bashkë dhe të përfitojnë diçka nga rrethanat historike, ka pasur mosmarrëveshje, bajraktarizëm, çështje inatesh, fraksione etj, të cilat i kanë dëmtuar projektet kombëtare dhe me këtë kanë përfituar armiqët. Pra çdo periudhë historike e shqiptarëve e ka pasur nga një Esad Pashë Toptan të cilët ujin e çështjes kombëtare e kanë bartur në mullirin e armikut. Kjo dotë thot se historikisht një pjesë e shqiptarëve qoftë në formën indirekte apo direkte kanë punuar dhe akoma po punojnë për interesat e të huajve.Siç duket akoma jetojmë në kushtet dhe rrethanat kurë jetoi dhe veproi poeti i madh shqiptar Gjergj Fishta i cili në një moment tha: “Më lehtë është të mbledhish një thes pleshta se ti bësh bashkë dy shqiptarë”.

Është e papranueshme qoftë në aspektin njerëzor apo kombëtar që ta duam tjetrin e aq më tepër armikun dhe ta anashkalojmë vetëveten. Kjo është një çoroditje e madhe antropologjiko-psikologjike ku në shprehje vijnë ose interesat e mëdha materiale, që është shumë e vërtetë sepse kjo ka ndodhë dhe për fat të keq akoma po vazhdon por në forma të reja, ose çrregullimet psikologjike. Armiku të respekton vetëm atëherë ku ti je i fortë,e donë veten dhe punon për vetëveten e kjo arrihet jo me përçarje por duke vënë në përdorim unifikimin dhe solidaritetin kombëtarë. Në momentin kur shqiptarët u bashkuan, formuan Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe luftuan për clirimin e vetëvetes, atëherë ata fituan miq ndërkombëtar të cilët e ndihmuan kauzën e tyre të drejt. Të vetmet subjekte politike të cilat treguan pjekuri politike dhe kombëtare në rastin e votimit të rezolutës ishin Vetëvendosja dhe Alenca për Ardhmërinë e Kosovës të cilat me dinjitet e mbrojtën interesin e Republikës së Kosovës.